Voorzieningen

Voorheen was Heijplaat een dorp met een bijzonder rijk verenigingsleven. De fotoseries in de pagina’s van Historisch Heijplaat spreken boekdelen.

Heijplaat is altijd een zelfvoorzienende gemeenschap geweest. De RDM-werf was de grote suiker oom voor het dorp. De Rotterdamse Droogdok Maatschappij spaarde kosten nog moeite om de inwoners van het dorp tevreden te houden. Dat is nog goed te zien als men door de voormalige centrale straat van het dorp wandelt.
Deze voert langs:
vier kerken,
vijf voormalige winkelpanden om en nabij het Alcorplein,
twee basisscholen waarvan er één tegenwoordig in particulier bezit is,
de Gigant, het voormalige jonggezellenhuis met z’n gemeenschapsruimte,
de muziekkoepel op het Rondoplein.
Verder was er:
een wijkgebouw,
een kleuterschool, dat werd later een jongerenhonk en weer later werd daar een accomodatie gebouwd die eigendom was van de jongerensociëteit “De Kolk”
een speeltuinvereniging met een clubgebouw in eigendom van de Buurtvereniging
en natuurlijk café restaurant de Courzand, het vroegere vermaakcentrum van het dorp

……en dat alles voor een dorp van rond de 2000 inwoners en dan hebben we het nog niet eens over het aantal verenigingen en clubjes voor vertier, vermaak, hobbyisme en sportbeoefening. Kortom, het was een dorp waar voor elk wat wils was, keus genoeg om je in je vrije tijd met elkaar te vermaken.

Veranderingen in de herstructurering:

In 2004 begon de herstructurering van het dorp. Toen was er al veel veranderd na het faillissement van de RDM werf. Veel mensen zijn na de definitieve sluiting van de werf in begin jaren ’90 verhuisd. Er kwamen mensen voor terug die slechts geïnteresseerd waren in de goedkope woningen. Die nieuwkomers hadden verder geen binding met het dorp of de mensen die er woonden.
Dat was een gevoelige klap voor de gemeenschapszin op het dorp.
Daarnaast viel de RDM weg als ondersteunende en sturende factor voor de voorzieningen en grote gemeenschappelijk evenementen op het dorp zoals Koninginnedag. Er werd niet meer centraal gefinancierd en gecoördineerd. Wat er in 2004 nog over was aan verenigingen vocht om het eigen hoofd boven water te houden. Goede samenwerking tussen de diverse verenigingen was ver te zoeken.

Tijdens de herstructurering is er veel gesproken en nagedacht over hoe het met de voorzieningen moest. Er is lang sprake geweest van een voorzieningencluster op het voormalige Platensorteerterrein van de RDM-werf. Daar moest dan onder andere de gymzaal, de supermarkt, de buurtvereniging en de speeltuin bij elkaar in één pand komen. Het gebouw dat men voor ogen had moest multifunctioneel zijn, zodat ook veel clubjes er onderdak zouden kunnen vinden.
Het voorzieningencluster is er echter nooit gekomen. De stakeholders konden het onderling niet rond gerekend krijgen hoe het gefinancierd moest worden en ook waren de verenigingen op Heijplaat niet in staat om een gemeenschappelijke vuist te maken. Het doek voor dat plan viel definitief toen het Havenbedrijf kans zag om de vierkante meters, waar de clustervoorziening zou komen, te verhuren aan bedrijven die geïnteresseerd waren in het terrein.

En zo verwaterde één van de belangrijke taken die de stakeholders onderling binnen de herstructurering van het dorp op zich hadden genomen: zo veel mogelijk van de voorzieningen en het rijke verenigingsleven op het dorp in tact te houden.
Door blijvend gebrek aan samenwerking tussen alle betrokken partijen is er nooit een goed alternatief plan van de grond gekomen waardoor er veel van de voorzieningen zijn verdwenen en van het rijke verenigingsleven van toen is weinig meer over.

Overige voorzieningen:

Toen de herstructurering begon was Koster en Dochters een begrip op het dorp en de omgeving. De buurtsuper werd geroemd om de verse belegde broodjes en Gerrit was heel soepel als je iets van hem nodig had. Dat kon zijn in de vorm van extra openingstijden, maar ook bij evenementen op het dorp kon men bij Gerrit bijvoorbeeld drank halen en achteraf afrekenen wat er gebruikt was. Kortom een echte buurtsuper.
Door de sloop en leegloop van het dorp werden de zaken slecht voor Koster en Dochters. Ze waren gevraagd te blijven totdat er een oplossing was gevonden voor de vervanging van de winkel, maar zolang hebben ze dat niet kunnen uitzingen en Gerrit moest de deuren sluiten waardoor het dorp een paar jaar zonder buurwinkel kwam te zitten.
Gelukkig werd er een gegadigde gevonden die deze leemte wilde en kon opvullen. Nu is er een buurtsuper die 12 uur per dag 7 dagen van de week open is.

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

error: Content is protected !!