Festival Via del Mondo

Voor mij was de opdracht duidelijk toen ik als eerste anti leegstand bewoner in de slopen na oorlogse wijk een pand in de Ampenanstraat in gebruik kreeg: Heijplaat moet op de kaart komen als een vitaal en bruisend dorp, dus doe wat voor het dorp.
Ik kon door mijn ervaring en netwerk een begin maken voor een spraakmakend en voor Heijplaat geschikte festivaltraditie door voorlopig één keer per jaar een festival voor iedereen naar het dorp te halen. Het moest een feest worden waar het hele dorp bij betrokken was.

IEDER KIND VERDIENT EEN KANS”.

In 2006 en 2007 haalde ik daarom festival Via del Mondo naar Heijplaat. Via del Mondo is een kleurrijk intercultureel festival voor kinderen door kinderen met een bijzonder hoog professioneel gehalte. Het is opgezet in nauwe samenwerking met Festival Mundial Tilburg, het Artiesten Belangen Centrum en mogelijk gemaakt in samenwerking met Plan en het Ministerie van Ontwikkelingssamenwerking. De ambassadeur van het project Via del Mondo was toen Hakim Traïdia, het project is ontwikkeld naar een idee van Peter de Bie.

Peter de Bie met een bakkie wakkerwordtkoffie voordat er werd opgebouwd

De opzet van project Via del Mondo was het geven van een faire kans aan kinderen uit ontwikkelingslanden. De festivals waren daar een belangrijk onderdeel van.

Kinderen uit verschillende ( veelal ontwikkelings ) landen werden in hun eigen woonplaats begeleid door professionals in het ontwikkelen van een podiumpresentatie. Daarna werden de kinderen met hun begeleiders naar Nederland gehaald om daar op diverse festivalpodia hun kunsten te vertonen. Op die manier kregen veel kids een boost in hun zelfvertrouwen en leerden ze vaardigheden om thuis een zelfstandig bestaan op te bouwen. Natuurlijk was daarbij de kennismaking met Nederlandse kinderen een essentieel onderdeel.

De intensieve samenwerking tussen festival Mundial en het Artiesten Belangen Centrum, zorgde dat het festival werd aangevuld met professionele acts zodat de kinderen konden stralen in een kleurrijke en magische omgeving. Met meerdere podia en straat-acts tijdens het festival was er voor iedereen van alle leeftijden een hele middag genieten van leuke, mooie, ontroerende, verrassende acts en veel aanstekelijke muziek, zang en dans in een kleurrijk en feestelijk decor. Deelnemende kinderen kwamen uit o.a. India, Filipijnen, Burkino Fasso, Kenia en Equador.

Op elke plek waar het festival draaide werd contact gelegd met de lokale basisschool. Die leverde twee kinderambassadeurs die op hun beurt gastheer of gastvrouw waren als het festival hun plaats aandeed. Aan het eind van de tournee ging dan één klas van iedere deelnemende basisschool naar Amsterdam waar een grote slotmanifestatie werd georganiseerd waar de kinderen centraal stonden.

2007 op weg naar slotmanifestatie in Amsterdam

VIA DEL MONDO OP HEIJPLAAT

Festival Via del Mondo was qua opzet en organisatie geknipt voor Heijplaat. Het festival was gratis toegankelijk en vooral bedoeld voor familiepubliek. De hoofdzaak was dus niet een zo groot mogelijk publiek, maar vooral om voor de kids een veilig podium te creëren.
Daarnaast kon Heijplaat wel een boost gebruiken, want de leefbaarheid op het dorp had in de tijd daarvoor een flinke knauw gekregen door de gevolgen van de sluiting van de werf. Door de sloop die in het verschiet lag zou het er niet snel beter op worden. Met de komst van dit festival kon er gedurende de herstructurering ook gebouwd worden aan de toekomst van het bruisende dorp waar iedereen die een beroepsgebonden binding had met de ontwikkelingen van het dorp zo de mond van vol had. Ik zei altijd: “laat ook maar zien dat je aan het bouwen bent in plaats van alleen maar slopen.”

al met al een gezellige drukte, foto vanuit de Kolk

Bij de uitvoering van het festival waren 64 vrijwilligers betrokken. Er kwamen er 32 uit het dorp en 32 van buitenaf. Mijn opzet was een eigen jaarlijks festival waarbij alle vrijwilligers op Heijplaat van uit verschillende organisaties moesten samenwerken om het te realiseren.

TWEE SUCCESVOLLE UITVOERINGEN

In 2006 was de eerste uitvoering van Via del Mondo een grote verrassing voor iedereen. Het festival speelde op de groenstrook tussen de Neptunisstraat en de Victorieuxstraat. Het toenmalige Wijkgebouw dat in de hoek Victorieuxstraat/Courzandseweg stond, diende als kleedkamer en rustplaats voor de kinderen en hun begeleiders. Daar werd ook een uitstekende lunch geserveerd voor alle medewerkers en artiesten. De controle bij de deur was streng. Het zenuwcentrum was in het pand  Ampenanstraat 28, direct bereikbaar via een paadje vanaf het festivalterrein. In het pand zorgden vrijwilligers de hele dag voor verse koffie en thee, dat er iets te eten en te snoepen was en en een rustig plekje als iemand even wilde zitten of liggen.
Het was een stralend mooie dag en er kwamen over de hele dag heen iets van 1500 bezoekers. Op de podia zagen we stralende gezichten en enthousiaste performers. Achter de schermen werd hard gewerkt om veiligheid en welzijn van artiesten en gasten te waarborgen en te zorgen dat op de drie podia alles soepel verliep. Het publiek was duidelijk dit tevreden.

eten achterin de tuin van Ampenanstraat 28

Na een lange dag voor de kinderen, organisatie en vrijwilligers, stond er voor iedereen eten klaar in de tuin van Ampenanstraat 28. Er was uitgebreid gekookt en er werd door een heel team pannenkoeken gebakken voor de kids. Om in de tuin te komen en aan te schuiven moest je een speciaal pasje hebben, maar er werd niet gelet op kinderen uit het dorp die aanschoven om een graantje mee te pikken.
Er woonden kinderen uit op het dorp die uit hetzelfde land kwamen als de kinderen die optredens verzorgden. Ik heb samen met de centrale organisatie gezorgd dat zij de hele dag speciaal gastheer waren voor die kinderen zonder ons er verder mee te bemoeien. De gezichtjes aan het eind van de dag spraken boekdelen.

Mijn toenmalige buurvrouw was in de loop van de dag komen kijken wat die buurman van haar nu weer allemaal aan het uitvreten was. Ze vond het zo leuk dat ze niet meer weggegaan is. Ze is gaan afwassen en stopte pas toen alles schoon was en weer in de kasten stond. Zo kon ook Nico rustig aanschuiven om met de dames van de organisatie een hapje te eten en de dag door te nemen.
Aan het eind van het hele verhaal was er vreselijk veel eten en drinken over, ook spullen die nog niet gebruikt waren, want er was boodschappen gedaan voor 200 man. Nog diezelfde avond is dat allemaal verdeeld in boodschappentassen en bezorgd bij de gezinnen die het goed konden gebruiken.

even een snelle nabeschouwing coördinatieteam. vlnr Nico, Noesjka, Freija

Tijdens de evaluatie van het landelijk project Via del Mondo kreeg Heijplaat een waanzinnig compliment van de toppers van de centrale organisatie. Zij organiseren per jaar meer dan tien van dit soort festivals door heel het land, maar ze hadden nergens zo’n hartelijke ontvangst gekregen als op Heijplaat waar ze de hele dag door alleen maar toffe vrijwilligers hadden gezien en meegemaakt, waardoor de uitvoering van Via del Mondo op Heijplaat tot de beste behoorde in de hele reeks die ze tot dan toe hadden georganiseerd. Zij waren echt verliefd gewoden op het dorp en de inwoners, zowel vrijwilligers als publiek!

Het tweede jaar liep zeker ook lekker, was goed bezocht maar minder druk dan de eerste keer vanwege druilerig weer met aan het eind van de dag veel wind. Er was wel meer aansluiting met andere culturele ondernemers op het dorp en de afterparty was heel erg gezellig.

HET STOKTE BIJ DE DERDE UITVOERING

Ondanks de succesvolle eerste twee edities van het festival is er geen vervolg gekomen. Voor de realisatie van het festival was natuurlijk geld nodig. De absolute voorwaarde om het festival hierheen te krijgen was dat er 15.000 euro vanuit deze locatie kwam.
Het eerste jaar heb ik Woonbron de Deelgemeente en Stadshavens benaderd of zij elk 5000 euro wilden sponsoren. Bij het eerste gesprek werd toegezegd dat het geen probleem zou vormen.

2005 eerste bespreking met alle partijen over Via Del Mondo op Heijplaat

Ik ging direct aan de slag en stond zelf garant voor het geld, want toezeggen is één, over de brug komen is iets anders. Later gaf Stadshavens te kennen niet een organisatie te zijn die festivals ging organiseren en sponsoren en trok zich terug. Woonbron en de Deelgemeente pakten dat gelukkig op, maar voor Nico was het een spannende week. Opvallend was dat op de dag van de uitvoering niemand van de bij de ontwikkelingen van Heijplaat betrokken professionals aanwezig was. Uitzondering was één van de portefeuille houders van de deelgemeente, maar die woonde tegenover het festivalterrein.

Het tweede jaar was spannender en ik had een paar slapeloze nachten omdat de deelgemeente aangaf dat ze andere prioriteiten hadden in hun beleid en dat festivals daar niet in paste. Na veel vijven en zessen kwamen ze toch over de brug.
Moeilijker was in 2007 het onderkomen voor artiesten, kleedkamers enz.  Het wijkgebouw was leeggehaald omdat het gesloopt ging worden en de sleutelbeheerder vond het onverantwoord om het pand ter beschikking te stellen als kleedkamer en kantine voor kinderen en artiesten. Als alternatief werd verwezen naar de Julianakerk, maar dat was te ver weg. Gelukkig kon er wel gebruik gemaakt worden van een paar pandjes aan de Ampenanstraat waarvan de inwoners ondertussen uit verhuisd waren, dat was het eerste blok dat gesloopt zou worden. Ook het pand midden op het terrein stond ondertussen leeg omdat Jongerensociëteit de Kolk was opgehouden te bestaan, dus dat vergde allemaal veel extra werk en improvisatievermogen.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is tHeijplaat-06-42-1-1024x768.jpg

Voor de derde uitvoering werd er door de stakeholders gezegd dat het mijn festival was en dat hij ik maar mijn eigen broek op moest zien te houden. Er werd niet meer gesponsord ondanks dat iedere partij moest toegeven dat het een mooi, goed en spraakmakend festival was dat zeker zijn doel diende. Desondanks dat deed men weer moeilijk over het budget en beschikbare ruimte, waarop ik besloot dat jaar niet weer als vrijwilliger mijn nek uit te steken en persoonlijk financieel garant te staan. Ik heb aan de festivals op Heiplaat nooit ene cent willen verdienen. Meermalen heb ik geprobeerd duidelijk te maken dat het niet “mijn” festival was, maar een festival van, voor en door Heijplaat.
In een veel te laat stadium belde de gemeente met de vraag, mede namens Woonbron, wat de kosten zouden zijn om het festival door te laten gaan. Helaas was het toen al te laat om nog een goede deal te kunnen maken en kwamen de volledig kosten voor Heijplaat. Dat zou minimaal drie tot vier keer het bedrag zijn van het bod van 15.000 euro dat voorheen op tafel had gelegen.
Op de vraag of ik echt niet nog iets kon regelen was het antwoord: “ik heb twee jaar achter elkaar alles geregeld, m’n nek uitgestoken en me een slag in de rondte gewerkt zonder er zelf een cent wijzer van te worden, maar alles ten dienste van de ontwikkelingen waarvan jullie als stakeholders in de ontwikkeling van het dorp zo de mond van vol hebben. Ik werk er hard aan om dat mede mogelijk te maken. Dat jullie niet snappen waarmee je bezig bent, blijkbaar geen lange termijn visie hebben en denken dat iedereen op jullie wacht, is jullie probleem. Jullie hebben een mooie deal weggegooid en dan ben ik in deze uitgepraat “…..en nogmaals noemde ik het bedrag dat het festival voor dat jaar zou gaan kosten voor Heijplaat. “Take it or leave it, even goede vrienden.”

AL MET AL

ik kan terugkijken op twee mooie festivals waarin ik zag dat de gemeenschap op Heijplaat in goede samenwerking een bijzondere prestatie kan leveren en dat we met Heijplaat een warme en gastvrije plek te bieden hebben. Vanuit Via del Mondo was er de potentie om uit te groeien naar een jaarlijks terugkerend eigen spraakmakend en professioneel festival op het dorp waaraan alle partijen hun medewerking hadden moeten verlenen. Dat had in grote mate bijgedragen aan de onderlinge verbondenheid van oude en nieuwe bewoners en de stakeholders. Wat dat aangaat in mijn ogen een gemiste kans die geboden werd vanuit de creatievelingen die waren uitgenodigd en uitgedaagd, om samen met iedereen te werken aan het behoud van de bijzondere sfeer en de hechte gemeenschap op Heijplaat, nota bene één van de uitgangspunten binnen de herstructurering van het dorp.

voor meer foto’s klik hier

terug naar Nico de Verhalenman klik hier

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

error: Content is protected !!